มาตราการรับมือวันสิ้นโลกฉบับผู้ถูกทอดทิ้งที่ได้ย้อนเวลากลับมา (YAOI) - นิยาย มาตราการรับมือวันสิ้นโลกฉบับผู้ถูกทอดทิ้งที่ได้ย้อนเวลากลับมา (YAOI) : Dek-D.com - Writer
×

    มาตราการรับมือวันสิ้นโลกฉบับผู้ถูกทอดทิ้งที่ได้ย้อนเวลากลับมา (YAOI)

    ชาติที่แล้วผมและเพื่อนๆถูกตามล่าต้องหลบหนีไร้ที่ซุกหัวนอน สุดท้ายก็ไม่พ้นจบชีวิตลงพร้อมเพื่อนรัก หลับตาไปไม่นานลืมตาขึ้นมาก็มองเห็นเพื่อนรักที่ตายไปแล้วอยู่ตรงหน้า บัดซบ! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันนนนนน

    ผู้เข้าชมรวม

    6,100

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    10

    ผู้เข้าชมรวม


    6.1K

    ความคิดเห็น


    65

    คนติดตาม


    440
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  5 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  30 เม.ย. 63 / 15:21 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    มาตราการรับมือวันสิ้นโลกฉบับผู้ถูกทอดทิ้งที่ได้ย้อนเวลากลับมา (YAOI) 




    " อึก...อัก มึงหนีฟ่าง มึงต้องหนี!...อ่อก....ทิ้งกูไว้ตรงนี้แหละฟ่าง มึงหนีไป! ไม่ต้องห่วงกู "
    " ไม่!! กูไม่หนี ถ้าหนีเราต้องหนีด้วยกัน กูไม่มีทางทิ้งมึงแล้วหนีไปคนเดียวเด็ดขาด มึงตายกูตายด้วย "
    " 555 น่าสมเพชจะตายอยู่แล้วยังรักกันอยู่อีกเหรอ พู่กัน ข้าวฟ่าง "
    " มึง...มึงมันชั่ว กูไม่น่าให้ฟ้าออกไปช่วยมึงเลย กุน่าจะปล่อยให้มึงตายๆไปซะ!!! "
    " งั้นก็เสียใจด้วยนะ ที่ตอนนั้นพวกมึงเสือกโง่มาช่วยกูเอง จัดการพวกมันซะ เกะกะลูกตา "
    " อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก "
    " พู่กัน!!! อ๊ากกกกกกก กูจะฆ่ามึง!! อึก...ให้ได้ ต่อให้...อ่อก...ต้องกลายเป็นผีกลับมาฆ่ามึงกูก็จะทำ มะนาว!!! มึงรอกู!!! อึก...กูจะกลับมาฆ่ามึงแน่นอน!!! เฮือก!!! "
    .
    .
    .
    .
    .
    ที่นี่ที่ไหน? ทำไมถึงเหมือนคอนโดที่เคยเช่าอยู่กับพู่กันเลย? 
    " ฟ่าง มึงรีบตื่นอาบน้ำได้แล้ว มึงมีเรียนตอน 10 โมงนะ "
    " พะ...พู่...พู่กัน!!! มึงยังไม่ตาย!!! "
    นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!!!!!!!!!!!!!!



     
    ***แหะๆๆ เรื่องเก่ายังไม่จบ เปิดเรื่องใหม่อีกแล้ว***
    สวัสดีค่ะผู้อ่านทุกคน เราคือนักเขียนนิยายเรื่องนี้เองค่ะ 
    เรามีเรื่องอยากจะชี้แจงกับทุกคนค่ะ เราจะทำการปิดตอนและรีไรท์เนื้อหาทั้งหมดใหม่ค่ะ
    คือเราเนี่ยให้เเพื่อนเราลองอ่านนิยายเรื่องนี้ดูค่ะ ซึ่งเพื่อนเรารู้สึกว่าการจัดหน้าเอย การเรียงประโยค 
    เพื่อนเราแนะนำว่าให้ลองปิดแล้วรีไรท์ใหม่ดีกว่าไหม? เพราะว่ามันเยอะมาก อีกอย่างก็คือเราจะทำการรีไรท์ชื่อเมืองต่างๆด้วย 
    เราจึงขอชี้แจงไว้ ณ ที่นี่เลยว่า เราจะพยายามกลับมาแต่งต่อแน่นอนค่ะ แต่เราจะขอแต่งให้ได้สัก 10 ตอนขึ้นไปก่อน 
    แล้วจะกลับมาเปิดให้อ่านต่อนะค่ะ  ขอโทษสำหรับนักอ่านที่รออ่านอยู่ด้วย 
    ส่วนเรื่องที่หายไปหลายเดือนก็เพราะว่า...เรื่องโรคระบาดเนี่ยแหละค่ะ 
    เรายอมรับตามตรงว่าแพนิคมาก จนไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรเลยค่ะ เครียดมาก ทั้งกลัว ทั้งกังวลไปหมด 
    ก็เลยไม่มีหัวจะเค้นนิยายเลยค่ะ บวกกับตอนนั้นเราเรียนหนักมากๆด้วย จึงหยุดการเขียนนิยายไปเลย 
    ที่เราไม่ได้มาชี้แจงตั้งแต่ช่วงนั้น ตามตรงเลยคือเราลืมค่ะ พอแพนิคมาก มันก็เลยกระวนกระวายไปหมด 
    จนลืมนั้นลืมนี่ไปหมดเลยค่ะ ตอนนี้เรานึกออกแล้วจึงมาชี้แจงให้ทุกคนทราบค่ะ 
    ขอโทษทุกคนด้วยจริงๆนะค่ะ 

    FICTION  BY  Suphanida K. 
    นามปากกา :toonnida





    เครดิตรูปภาพ : Pinterest
    B
    E
    R
    L
    I
    N

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น